weekend in the middleeast

หลังจากที่หายไปจัดระเบียบกับชีวิตตัวเองมาเป็นเวลานานพอสมควรในที่สุดผมก็กลับมาอีกครั้งครับ ช่วงเวลาที่ผมหายไปนี้บอกตามตรงเลยว่าไม่กล้าเปิดบล็อกตัวเองเลย อาจเป็นเพราะเกิดความละอายที่ไม่ได้เขียนอะไรเลย ในรอบสองสามอาทิตย์ที่ผ่านมาก็ไม่ได้ยุ่งวุ่นวายอะไรมากนัก ผมหมดเวลาส่วนใหญ่ไปกับการใช้ความคิดครับ คิดโน่นคิดนี่ตามประสาคนขี้สงสัยคนหนึ่ง แต่วันนี้กลับมาทำหน้าที่เดิมแล้ว และแม้จะคิดโน่นคิดนี่มาเป็นเวลาร่วมอาทิตย์ แต่ก็ต้องสารภาพตามตรงเลยว่าแม้กระทั่งปัจจุบันนี้ผมก็ยังนั่งคิดอยู่ แต่จะเป็นเรื่องอะไรบ้างที่ผมนั่งคิดนั้น อันนี้ขอเก็บไว้เป็นความลับนะครับ
มีหลายๆ คนชอบถามผมว่าช่วงวันหยุดผมชอบทำอะไร เนื่องจากว่าการพำนักอยู่ในประเทศแถบตะวันออกกลางนี้แทบจะไม่มีอะไรให้ทำเลย ผมขอบอกเลยครับว่าสถานะการอาศัยอยู่ในประเทสเล็กๆ ประเทศนี้มีอะไรให้ผมทำเยอะแยะในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์มากทีเดียวเลยครับ ผู้ใหญ่ท่านหนึ่งเคยกล่าวไว้กับผมว่าการอาศัยในประเทศกาตาร์เหมาะกับเป็นสถานที่ฝึกวิทยายุทธของเราในหลายๆ ด้าน ทั้งด้านวิชาการและด้านการพัฒนาความคิด เนื่องจากมันเป็นประเทศที่เงียบ สงบ และสามารถให้เรามีสมาธิจดจ่อกับการทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งมากกว่าเมืองหรือมหานครต่างๆ ที่เต็มไปด้วยความวุ่นวาย
ด้วยเหตุนี้ ผมมักจะใช้วันหยุดของผมอยู่กับตัวเองเสียเป็นส่วนใหญ่ วันหยุดทีผมมักจะหาข้ออ้างว่ายุ่งอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ความเป็นจริงแล้ ผมกำลังยุ่งกับตัวเองอยู่ครับ อาจมีการพบปะผู้คนบ้างในค่ำคืนวันศุกร์ แต่นั่นก็เป็นเวลาเดียวในช่วงสุดสัปดาห์ที่ผมจะมีการสื่อสารกับบุคคลอื่นๆ นอกเหนือจากนั้นผมจะใช้เวลาในโรงภาพยนต์บ้าง หรือตามถนนเรียบชายทะเลบ้าง ใช้เวลากับตัวเองเนื่องจากในรอบสัปดาห์ที่ผ่นมาผมพบกับความวุ่นวายอยู่ตลอดเวลา การออกมาอยู่คนเดียวอย่างนี้ถือว่าเป็นการได้ทบทวนสิ่งที่ทำมาตลอดในหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมา
วันนี้อาจจะเขียนไม่ได้มากมาย เลยขอเอารูปมาฝากแทนละกันนะครับ