ความสุขในชีวิต

กลับมาแล้วครับ กลับมาหลังจากที่หายไปพักผ่อนสมอง รวมทั้งชาร์จพลังไฟในตัวมาเป็นเวลานานสองนาน จนแฟนพันธุ์แท้บล็อกผมบางคน (ซึ่งก็มีอยู่ไม่กี่คน) ก็บ่นว่าผมเลิกล้มความตั้งใจไปแล้วเหรอกับการเขียนเรื่องราวต่างๆ ในครั้งนี้ ผมอยากจะบอกว่า อย่าน้อยใจไปเลยครับ ผมไม่ได้ล้มเลิกความตั้งใจแต่อย่างใด แต่ในช่วงที่ผมหายไปนี้ ผมได้ไปนั่งเรียนรู้อะไรหลายๆ อย่าง และนำสิ่งที่ผมได้รับรู้มานั้นมานั่งขบคิดและปรับมันเข้ากับสภาพชีวิตและความเป็นอยู่ของผม

เพื่อนสนิทของผมหลายๆ คนคงจะทราบดีว่าเดือนสิงหาคมของทุกปีเป็นเดือนที่สำคัญสำหรับผม เนื่องจากเป็นเดือนที่ผมจะกราบขอบพระคุณคุณแม่ที่เป็นที่รักของผมครั้งใหญ่ รวมทั้งจัดการเฉลิมฉลอง เนื่องในโอกาสที่ผมจะเป็นหนุ่มขึ้นอีกปีหนึ่ง ทุกๆ ปีผมจะเฝ้ารอคอยวันเกิดของผมอย่างใจจดใจจ่อเพื่อรอคอยการเฉลิมฉลอง ความสนุกสนานที่จะมีขึ้น แต่ปีนี้การณ์กลับไปเป็นเช่นนั้น ตลอดทั้งเดือนผมใช้เวลาครุ่นคิดกับความสุขในชีวิตของที่ผมต้องการและแนวทางในการดำเนินชีวิตเพื่อบรรลุความสุขอันนั้น ด้วยเหตุที่ว่า อายุผมก็จะเวียนมาครบ 24 ปี ซึ่งก็ถือได้ว่าเป็นวัยที่กำลังจะก้าวขึ้นเป็นผู้ใหญ่อย่างเต็มตัว ผมค่อยๆ ทบทวนคิดว่าสิ่งที่ผมต้องการคืออะไรกันแน่ ผมเคยคิดเสมอว่าการที่ผมได้แข่งขันในเรื่องต่างๆ ทั้งในเรื่องการเรียน (ในสมัยที่ยังเป็นนักศึกษา) เรื่องงาน เรื่องกีฬา หรือแม้แต่การแข่งขันเพื่อเอาตัวรอดในสังคมกับบุคคลอื่นๆ สิ่งเหล่านั้นคือความสุขของผม แน่นอนว่าการแข่งขันเหล่านี้มันทำให้ประสาท ความคิด และความรู้สึกของเราตื่นตัว (alert) และอาจสร้างความสนุกสนานให้กับเราเอง แต่ผมก็ยังไม่แน่ใจนักว่าสิ่งเหล่านี้คือความสุขที่จีรังนักหรือ

ผมได้มีโอกาสกลับไปอ่านบทความของกระท่อก หรืออาทิตย์ ประสาทกุล เพื่อนรักคนหนึ่งของผมที่รู้จักกันมาตั้งแต่สมัยเข้าโรงเรียนประจำด้วยกัน ซึ่งตีพิมพ์ในเวบไซต์ผู้จัดการ ภายใต้ชื่อคอลัมน์ "การเดินทางครั้งนี้ไม่ธรรมดา" อย่างพินิจพิเคราะห์อีกครั้ง พบว่า มีประโยคหนึ่งซึ่งทำให้ผมเข้าใจกับความหมายของคำว่าความสุขอย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น กระท่อกได้นำมาจากคุณวันชัย ตันติวิทยาพิทักษ์ หรือพี่จอบของกระท่อก โดยคุณวันชัยได้กล่าวว่า "แนวทางในการดำเนินชีวิตนั้นควรประกอบไปด้วยคติสามประการ นั่นคือ หนึ่งทำงานที่มีความสุข ได้เงินพอจุนเจือตัวเองและคนรอบข้าง สอง เสียสละและทำประโยชน์ให้สังคม และสาม ออกเดินทางท่องเที่ยวเพื่อเรียนรู้โลกและผู้คน" สามข้อที่สามารถปฏิบัติอย่างง่ายๆ นี่แหละครับ ที่ผมเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งว่าคือความสุขที่เราหลายๆ คนต้องการ

หลายๆ คนพยายามแต่งเติมความสุขของตนเองด้วยการใช้ชีวิตด้วยวิถีทางที่เลิศเลอและเชื่อว่าสิ่งเหล่านั้นคือความสุข โดยลืมคำนึงไปว่า การดำเนินชีวิตอย่างพอเพียงและมีความสมดุลก็จะส่งผลให้เกิดความสุขอย่างพอเพียง หากไม่เช่นนั้นแล้วความไม่สมดุลหรือความไม่เท่าเทียมอาจเกิดขึ้นได้ ดังนั้น การดำเนินชีวิตอย่างพอดีจึงเป็นสิ่งที่หลายๆ คนที่เข้าใจกับชีวิตแล้วพยายามจะกระทำตามไปในทางนั้น

มีหลายคนกล่าวว่า ตนก็มีอุดมคติที่จะดำเนินชีวิตตามความคิดที่ว่าเพื่อบรรลุซึ่งความสุข แต่ไม่มีโอกาสได้กระทำตามด้วยเงื่อนไขหลักคือสภาพแวดล้อมของบุคคลนั้นๆ อย่างไรก็ดี ผมเชื่อว่าเราทุกคนมีสิทธิที่จะดำเนินชีวิตไปตามแบบแผนที่ตนวางไว้ ซึ่งถึงแม้เราจะไม่มีโอกาสมากนัก แต่มนุษย์เราทุกคนจำเป็นที่จะต้องสร้างโอกาสของตนเองขึ้นมา ดังนั้น ผมว่าเป็นสิ่งจำเป็นยิ่งนักที่พวกเราทุกคนจะต้องรู้ว่าสิ่งที่ตัวเองเฝ้าค้นหาเพื่อนำไปซึ่งความสุขที่แท้จริงนั้นคืออะไร และการสร้างโอกาสในการดำเนินชีวิตไปตามทางเหล่านั้นควรจะกระทำเช่นไร

วันเกิดผมปีนี้อาจจะไม่ครึกครื้นเหมือนปีที่ผ่านมา อาจไม่มีการเฉลิมฉลองใดๆ แต่ผมนับว่าเป็นวันเกิดที่มีค่ามากกับผมที่สุดอีกครั้งหนึ่ง เนื่องจากถือว่าเป็นการที่ผมคิดว่าผมได้ค้นพบการดำเนินชีวิตเพื่อจะนำไปซึ่งความสุขที่ผมต้องการจริงๆ เสียที


HK
31 August 05