Sleepless Night

กลับมาแล้วอีกครั้ง หลังจากหายไปนาน การนอนไม่หลับเป็นเหตุให้สมองต้องมานั่งคิดโน่นคิดนี่ตลอดเวลา อย่ากระนั้นเลย ใช้เวลาลองมานั่งทบทวนกันดีกว่าว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างในช่วงเวลาประมาณสามปีที่หายไปจากพื้นที่ตรงนี้

ครั้งสุดท้ายที่ผมได้มาละเลงถ้อยคำต่างๆ ในบล็อกนี้ก็ตั้งแต่วัดตรุษอีดของปี 2548 ซึ่งอยู่ประมาณช่วงเดือนตุลาคม อันเป็นระยะเวลานานพอสมควร และเป็นการเขียนบทความที่ค้างไว้โดยไม่ต่อให้จบด้วย ซึ่งหากใครได้มาอ่านตรงนี้ก็ขอทำความเข้าใจไว้เลยนะครับว่าผมจะไม่เขียนต่อให้จบแน่นอน ปล่อยให้ตัวอักษรเหล่านั้นได้ประจานถึงความเป็นคนที่ทำอะไรครึ่งๆ กลางๆ ต่อไปละกันครับ (แฮ่ม)

กว่าสามปีทีผ่านมาเกิดไรขึ้นกับชีวิตผมบ้าง.....

แน่นอน การเปลี่ยนแปลงย่อมเป็นนิรันดร์ เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นกับชีวิตผมหลายอย่าง นำมาซึ่งความรับผิดชอบที่ผมต้องรับไว้ อย่างแรกคือผมต้องแปลงสถานภาพจากเด็กหนุ่มที่อาศัยอยู่ในตะวันออกกลางกลับมาสู่อ้อมอกของมาตุภูมิอีกครั้ง ประสบการณ์ที่ได้รับในดินแดนตะวันออกกลางได้สอนอะไรผมหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องงาน และการใช้ชีวิต สอนให้ผมได้รู้จักว่าชีวิตความเป็นจริงมันแตกต่างจากโลกในทัศนคติที่ผมคิดว่ามันอาจจะมีอยู่จริงในช่วงที่ผมยังเป็นนักศึกษาอยู่ ซึ่งก็คงไม่มีอะไรมากไปกว่าคำขอบคุณกับประสบการณ์ทั้งดีและร้ายที่ได้รับ อย่างน้อยๆ ผลที่ได้รับจากการอาศัยอยู่ที่ประเทศกาตาร์กว่าสองปีของผมก็ค่อนข้างเป็นไปในทางบวก

ย้อนกลับมาดูชีวิตผมตอนนี้ละกัน ชีวิตการงานในปัจจุบันผมค่อนข้างมีความมั่นคงและผมก็รู้สึกสนุกกับมัน ผมได้กลับมาอยู่กับครอบครัวอีกครั้ง ซึ่งเป็นสิ่งที่ได้ใฝ่หามานาน นับตั้งแต่เดินทางออกจากบ้านมาอาศัยอยู่ในโลกภายนอกตั้งแต่อายุเจ็ดขวบ ได้พบปะเพื่อนฝูงเดิมๆ ที่คุ้นเคยมาตั้งแต่สมัยยังเป็นเด็กตัวเล็กๆ ขณะที่ชีวิตส่วนตัวก็มีความยุ่งเหยิง แต่มันก็คือรสชาติของชีวิต

ผมคิดไว้เสมอว่าถ้ามีโอกาสผมจะกลับมาที่พื้นที่ตรงนี้อีก ผมบอกตัวเองไว้ช่วงที่ผมหายไปว่าหากทุกอย่างมันเริ่มที่จะคงที่ผมก็อยากที่จะกลับมาเขียนบล็อกของผมนี้อีก และวันนี้ผมก็ได้กลับมาพร้อมละเลงตัวอักษรลงบนหน้าบล็อกอันนี้อีกครั้ง ยินดีต้อนรับตัวเองกลับสู่ที่เดิม และหวังว่าต่อจากนี้ไป คงจะมีเรื่องราวดีๆ ให้ผมได้มาเขียนไว้ ณ ที่นี้อีกครั้ง